Rozdział: XIV

Rano ktoś zapukał do drzwi, Elen otworzyła lecz bardzo zdziwiła się gdy w progu ujrzała Niall'a. Zaprosiła go do środka. Okazało się że chłopaki ( Louis i Niall ), spędzili no w Polsce. Dosyć długo rozmawiali, śmiali się. Gdy spojrzeli na zegarek było już po południu. Niall musiał już iść, ale zaprosił Elen na wieczorny spacer. Zgodziła się. Miała wyrzuty sumienia, związane z Harrym. Przecież to jej chłopak, ale z Niall'em dużo lepiej jej się dogaduję. Sama nie wiedziała teraz co ma zrobić. Postanowiła, że przemyśli to jeszcze raz po spacerze. Elen chciała powiedzieć o tym siostrze, ale jej nigdzie nie było. Już miała do niej dzwonić, ale przypomniała sobie że Margaret umówiła się ze znajomymi do kina. Dziewczyna nie miała zbyt dużo czasu, ponieważ o 18 ma przyjść po nią Niall.
Godzinę później... 
Chłopak przyszedł punktualnie po szesnastolatkę i zaprowadził ją do wyjątkowego miejsca, szczególnie dla niego, ponieważ właśnie tu przychodził z tatą, gdy jeszcze żył. Bardzo to zdziwiło nastolatkę. Niall wytłumaczył jej, że gdy nie był sławny, mieszkał w Polsce, ponieważ jego ojciec stąd pochodził. Elen to jeszcze bardziej zaszokowało. Zaciekawiło ją czemu w takim razie dziewiętnastolatek nie zna języka polskiego. I wtedy Niall popatrzył na nią i powiedział:
- A kto mówi, że nie umiem?
Elen roześmiała się.
- To czemu nie mówiłeś wcześniej, że znasz? Tylko muszę się męczyć z angielskim ?
Chłopak znów popatrzył się na nią z uśmiechem i wyjaśnił, że bardziej przyzwyczaił się do języka angielskiego niż polskiego i nie umiałby powiedzieć wszystkiego co chce w tym języku. Dziewczyna spojrzała na niego ze smutkiem.
- Szkoda, bo gdybyś umiał to mogłabym przedstawić cię rodzicom, znajomym ...
- Nie potrzebuję znać twojej rodziny czy przyjaciół. Wystarczy mi że mam Ciebie...
I nagle Niall zbliżył się do niej i ją pocałował. Dziewczyna nie zaprzeczała. Widać było, że chciała tego. Elen szepnęła:
- Nie mogę.. Harry...
- Ale chcesz. I robisz to.
Dziewczyna jeszcze raz spojrzała na niego i uświadomiła sobie, że kocha Niall'a. Wiedziała, że musi powiedzieć o tym Harremu, ale bała się jak zareaguje. Dziewczyna nie przejmowała się tym na razie, nie chciała aby Niall zauważył że jest zmartwiona. Resztę wieczoru spędzili nadal w tym miejscu, nie chcieli się z niego ruszać, było tam wspaniale. Może komuś wydawałoby się ze im tam się okropnie nudzi, ale to zdanie nie dotyczy tej dwójki. Śmiech nie opuszczał ich do samego końca. Niall odprowadził dziewczynę dopiero po godzinie 22. Przed drzwiami chłopak pocałował jeszcze raz szesnastolatkę. I pożegnał się. Dziewczyna po wejściu do domu wpadła na Margaret.
- Czy ty mnie podglądałaś?
Siostra nie odezwała się. Ale Elen wcale nie była zła na dziewiętnastolatkę. Uśmiechnęła się i poszła do swojego pokoju. Po ok 15 minutach  Margaret weszła do siostry i usiadła na łóżku, obok niej.
- No i jak ? - wydusiła wreszcie z siebie.
- Dobrze. - odparła.
- I tylko tyle ? Całowaliście się ? Zapytał cię o chodzenie ? A co z Harrym ? - Margaret zadawała tysiące pytań naraz. Nie czekała nawet nim odpowie. Dopiero po zadaniu pytań ucichła. Elen odpowiadała po kolei, jak najszybciej, ponieważ chciała zostać sama.
- Tak, pocałował mnie, nie jeszcze nie, a co mam ci opowiadać o mnie i o Niall;u ? Masz chyba swoje życie no nie ? A co do Harrego.. nie wiem. Nie wiem jak mu to nawet powiedzieć, jak zareaguje, a jak pokłóci się z Nill'em przez to? - Dziewczynie przy ostatnich słowach zrobiło się szczególnie przykro. Siostra to zauważyła i postanowiła wyjść z pokoju. Elen siedziała tak jeszcze przez chwilę i w końcu zadzwoniła do Harrego. Nie odbierał. W głowie nastolatki w tym momencie plątały się tysiące myśli.
- Może on o wszystkim wie ? A może po prostu nie ma czasu? - szesnastolatka szepnęła pod nosem. I postanowiła jeszcze raz spróbować się dodzwonić, ale również nic. Było już bardzo późno, więc pomyślała, że może Harry już śpi. I postanowiła sama też tak zrobić...